6A - Stromingsboek: De Gelukkige Klas

Titel: De Gelukkige Klas

Auteur: Theo Thijssen
Eerste druk: C.A.J. Van Dishoeck, 1926
Aantal pagina’s: 205
Genre: Dagboekroman

Samenvatting (gehaald van scholieren.com):
Meester Staal geeft zes dagen per week les op een armenschool in Amsterdam. De belevenissen op deze school houdt hij bij in een dagboek, dit dagboek vormt het boek De gelukkige klas.

Meester Staal is een bevlogen leraar, hij ziet 'zijn' kinderen niet als een stelletje stakkers zoals zijn vrij nuffige vrouw opmerkt. Hij ziet ze zoals ze werkelijk zijn en kijkt dwars door hun armoedige en smoezelige uiterlijk heen. Elk kind is een persoonlijkheid met eigen plus- en minpunten. Zoals bijvoorbeeld Fok, waar meester Staal een zwak voor heeft. Fok stond bekend als 'lastig en ongeïnteresseerd' maar Staal ziet hoe snel Fok alles door heeft en steeds weet wat er moet gebeuren. Mooi is de beschouwing van Staal over Fok in zijn dagboek. Hij ziet in Fok de latere vakbondsman, de rustige aanvoerder, de man die alles aanvoelt en precies op het juiste moment mensen zal weten te motiveren en activeren. De 'buitenwereld' ziet hem als straatschoffie maar Staal weet wat er in de jongen zit en stimuleert hem subtiel om dat te ontwikkelen.

De vrouw van Staal vindt het maar niets dat hij op die school werkt, het salaris is slecht, zij wil dat hij hogerop komt en eist bijna dat hij zijn onderwijsakte Frans gaat halen. Diep in zijn hart weet Staal wel dat ze het financieel niet breed hebben, en hij doet de studie dan ook en haalt de akte, maar eigenlijk wil hij het liefst op 'zijn' school blijven werken. Elke keer als iemand komt kijken op school na een sollicitatie is hij opgelucht als hij niet aangenomen wordt.
Staal schrijft stiekem in zijn dagboek, zijn vrouw – die in het boek als een vervelende, verwaande vrouw overkomt- mag niet weten dat hij zijn tijd verdoet met schrijven over zijn ‘schoolmeestersgedoetje’.

Dit "schoolmeestersgedoetje" houdt onder andere in de omgang met zijn collega's, vooral Kraak is in de ogen van Staal een man met het hart op de juiste plek. Samen bespreken ze het wel en wee van de school. Helpen elkaar en doorstaan de bezoeken van de 'inspectie' met de idiote eisen erbij die van de inspectie uit gaat. Staal moet een bepaald rooster volgen maar vaak dwaalt hij af en slaat vakken over als het zo uitkomt. In zijn dagboek schrijft hij daarover vol zelfreflectie. Hij weet zijn zwakke punten, zijn gemakzucht bijvoorbeeld om zijn zelfbedachte regels weer teniet te doen, zijn wisselende humeur, zijn onredelijkheid en zijn positiviteit

Uit alles blijkt dat Staal hart heeft voor zijn werk en zijn leerlingen. Hij geeft ze de ruimte en is net zo tevreden als zijn klas zelf als een nieuwe leerstof snel opgepakt is of als hij merkt hoe gretig de kinderen zijn om iets nieuws te leren. De kaart van Nederland is een belevenis evenals de tiendelige breuken.

Ook hun persoonlijk wel en wee gaat hem ter harte, hij is er beroerd van als hij bij een jongen een tik heeft willen verkopen, hij mist, maar de jongen klapt wel met zijn hoofd op de bank. En dat de dag voor de vakantie. Hij heeft geen rust voordat hij weet hoe het met de jongen gaat. En dan 'zielige' Louis, de ziekelijke jongen met de bochel. Hij dwingt respect af, is een gretige leerling. Louis moet vaak verzuimen, en dan gebeurt het dat het verzuim wel erg lang duurt… Staal gaat op bezoek en dit bezoek doet hem het volgende in zijn dagboek schrijven:

“M’n heerlijke, lieve, lastige stel, ik weet eigenlijk maar één ding: de jaar of wat dat ik jullie heb en dat jullie mij hebben, behoren wij enkel maar een gelukkige klas te zijn. En de rest is nonsens hoor, al zal ik dat jullie nooit zeggen.’’

2a. Stroming: Neoromantiek
Enkele kenmerken die bij deze stroming passen zijn

1.      De neoromantiek was een reactie op het naturalisme. In plaats van alleen externe observatie beschrijven, ging het nu ook om het beschrijven van gedachtes en gevoelens.

2.      Men ging zich afzetten tegen de maatschappij

3.      Vaak werd er in deze stroming over eenzaamheid en de leegte die men voelde geschreven

4.      De Psychologische ontwikkelingen van de mens werden naar voren gebracht

5.      Neoromantiek wordt vaak beschreven als fantasievol en wonderlijk, men wil ontsnappen aan de dagelijkse sleur

2b. Toepassen op het verhaal

1.      Het beschrijven van gedachtes en gevoelens komt in dit boek duidelijk naar voren. Het feit dat het een dagboekroman is, en het dus bestaat uit fragmenten van een dagboek dat door iemand geschreven is, zegt al genoeg. Deze manier van schrijven zorgt ervoor dat je precies meekrijgt wat er gebeurt, maar ook hoe de hoofdpersoon, Meester Staal in dit geval, er van vindt.

2.      Meester Staal werkt op een school, waar je je als docent natuurlijk constant aan regeltjes moet houden. Je merkt dat de hoofdpersoon het vaak niet eens is met de manier van lesgeven, of met het vaak terugkomende werkschriftje. Hij zet zich dan ook af tegen dit beleid, en geeft les volgens zijn eigen ideeën.

3.      Voor dit kenmerk geldt hetzelfde als bij 1; doordat het in dagboekvorm is geschreven komt dit kenmerk heel duidelijk naar boven. Meester Staal is over het algemeen misschien wel gelukkig met zijn leven, maar je merkt dat hij zich zo nu en dan onbegrepen en eenzaam voelt. Zijn vrouw wil bijvoorbeeld niet dat hij in zijn dagboek schrijft, op school wordt zijn eigen manier van lesgeven niet altijd gewaardeerd, en het voelt voor hem soms alsof hij de enige is die het goede ziet in zijn leerlingen.

4.      De psychologische ontwikkelingen van de hoofdpersoon komen in het boek naar voren, omdat je alles vanaf zijn oogpunt leest. Misschien interessanter nog zijn de ontwikkelingen die de leerlingen doormaken. Doordat Staal naast de slechte kwaliteiten ook de goede kwaliteiten van de leerlingen ziet zorgt hij ervoor dat de kinderen meer zelfvertrouwen krijgen en in hun eigen toekomst gaan geloven. Veel andere leraren vinden de kinderen maar druk, vervelend, of rommelig, maar Staal ziet hier juist het goede van in en leert de klas het beste uit zichzelf te halen.

5.      ‘Fantasievol’ en ‘wonderlijk’ zijn geen woorden waarmee ik dit boek zou beschrijven. Het boek is juist ontzettend echt en rauw. Het gaat over het echte leven, en er wordt beschreven wat er dag tot dag in Staals leven gebeurt. Dit kenmerk is dus niet van toepassing op ‘De Gelukkige Klas’

Het boek heeft dus vier van de vijf genoemde kenmerken, en wordt op internet op veel plaatsen beschreven als een neoromantisch boek. Toch had ik bedacht, voordat ik informatie voor dit verslag had opgezocht, dat ik het bij de nieuwe zakelijkheid zou plaatsen. Dit wordt ook aangegeven op het blaadje met aanbevolen boeken wat we van onze docent hebben gekregen, en veel kenmerken van deze stroming komen terug in het boek;

Nieuwe Zakelijkheid

1.      De schrijfstijl van de nieuwe zakelijkheid is erg realistisch, zonder veel mooimakerij. Het was een reactie op het expressionisme

-          Omdat het een dagboek is past dit kenmerk bij het boek. Er wordt gewoon beschreven wat er gebeurde die dag, ook de oninteressante dingen worden uitgebreid beschreven. Het gaat niet om mooie metaforen, lange zinnen en emotie opwekken; Staal schrijft in zijn dagboek voor zichzelf, het doel is niet ‘een mooi boek schrijven’ maar letterlijk het dagelijks leven vastleggen

2.      Afzetten tegen de samenleving

-          Dit is ook een kenmerk uit de neoromantiek en past dus zoals eerder beschreven bij dit boek

3.      Verhalen vanuit het oogpunt van de verteller

-          Ook hier weer is de dagboekvorm dus een belangrijk punt.

4.      Zo objectief mogelijk, zonder te veel bijvoeglijke naamwoorden en emoties

-          Dit kenmerk past niet bij het boek. Er wordt juist over emoties gesproken, want Staal gebruikt het schrijven in zijn dagboek als uitlaatklep.

2c. In welke mate past het boek bij de stroming?

Al met al zou ik dus zeggen dat het boek redelijk goed bij de stroming Neoromantiek past. Het beschrijven van de gedachtes en persoonlijke ervaringen van de hoofdpersoon is erg duidelijk weergegeven. Dit is een belangrijk punt van de neoromantiek, veel kenmerken komen uiteindelijk op iets dergelijks neer (psychologische ontwikkeling, beschrijving van innerlijke leegte, beschrijving van gedachtes en gevoelens).

Toch mist het één punt; het wonderlijke. Dit is zo’n cruciaal kenmerk van de neoromantiek, dat ik het wel belangrijk vind om te bedenken dat het boek misschien ook bij de nieuwe zakelijkheid kan passen.

Een aantal kenmerken van de nieuwe zakelijkheid en de neoromantiek komen overeen. Zoals het oogpunt van de verteller, en het afzetten tegen de samenleving. Op dit gebied zou het boek dus sowieso bij beide stromingen passen. Een kenmerk wat de stromingen onderscheidt is het feit dat er in de nieuwe zakelijkheid vooral realistisch geschreven werd, en in de neoromantiek vooral fantasievol. Op dit gebied past De Gelukkige klas dus beter bij de nieuwe zakelijkheid.

Maar, zoals al eerder genoemd, mist het boek toch ook een belangrijk puntje wat typerend is voor literatuur uit de nieuwe zakelijkheid; de objectiviteit. De emotieloze beschrijving van dingen. Dit is iets wat in De Gelukkige Klas zeker niet gebeurt.

Ik vind het lastig om een keuze te maken, en na het uitzoeken van de stromingen ben ik van mening dat er voor beide stromingen iets te zeggen valt. De Gelukkige klas past redelijk bij de neoromantiek, en tegelijkertijd ook bij de nieuwe zakelijkeheid.

5A - Verwerkingsopdracht Verlichting

Verwerkingsopdracht Verlichting

Opdracht filosofie: Schrijf een beschouwing over de idealen van de Verlichting en over de vraag of die volgens jou nog steeds geldig zijn. Gebruik ongeveer 500 woorden.

Vóór de verlichting werd alles wat een autoriteit vertelde zomaar aangenomen door het volk, en was je als persoon afhankelijk van je geloof of de koning.
Tijdens de verlichting waren belangrijke filosofen zoals Descartes en Spinoza van mening dat men meer zelf moest gaan denken. Als mens heb je je eigen meningen, gedachtes, en ben je autonoom. Je hoeft dus niet persé aan te nemen wat bijvoorbeeld de kerk je vertelt, maar je kan zelf onderzoeken, kijken, leren, en je eigen mening vormen.

Descartes was dus voor de zelfontplooiing en het volgen van je eigen verstand. Hij was hier echter nogal extreem in. Volgens hem kon je werkelijk niks zomaar aannemen, omdat alle uitspraken op eerder vergaarde kennis is gebaseerd. Maar hoe weet je zeker dat die eerder vergaarde kennis wel klopt? Wat als deze niet klopt, en men dus steeds maar door gaat redeneren op deze foute kennis? Op deze manier kwam hij erachter dat hij niks meer zeker kon weten en aan alles getwijfeld moest worden. Daarom wilde hij stellingen, axioma’s, vormen die absoluut waar waren en waaraan niet getwijfeld konden worden. Zo kwam hij bij zijn eerste en erg beroemde axioma: Ik denk dus ik ben.

Je eigen twijfel, en hiermee dus je gedachten en verstand, is het enige wat zeker is. Descartes concludeerde hieruit dat je verstand het enige was waar je volledig op kon vertrouwen. Door deze denkwijze wordt hij door sommigen ook wel de grondlegger van de Verlichting genoemd.

Spinoza heeft zijn filosofie voortgebouwd op die van Descartes. Hij was minder extreem in zijn ideeën, maar vond ons verstand nog steeds het belangrijkste wat we hebben.
Spinoza is op politiek gebied een grote invloed geweest. Hij streed bijvoorbeeld voor vrijheid van meningsuiting en godsdienst vrijheid, iets was nog niemand eerder had durven doen. Hij vond dat elk mens uniek was, met eigen gedachten en ideeën. Volgens hem had elk mens het recht om zichzelf te ontplooien, en om zijn eigen gedachten en ideeën te delen met de wereld. Dit werd voor de verlichting juist ontzettend afgekeurd, omdat er maar één waarheid werd gehandhaafd. Meestal die van het geloof. Door deze radicale manier van denken heeft ook Spinoza dus voor een verandering van de denkwijze van vele gezorgd.

Naar mijn mening zijn de algemene ideeën van de twee genoemde filosofen nog steeds erg belangrijk. Iedereen moet de kans krijgen naar zijn eigen verstand te luisteren, en genoeg informatie kunnen verzamelen om zijn eigen mening te kunnen vormen.

De radicale twijfel van Descartes klinkt misschien erg extreem, maar toch zie ik er het goede van in. Natuurlijk kunnen wij niet aan letterlijk elke uitspraak twijfelen, en niks aannemen voordat we het tot op de bodem hebben uitgezocht. Dit is in het dagelijks leven onmogelijk. Maar toch vind ik het een interessante filosofie die je naar mijn mening altijd in je achterhoofd moet houden. Soms laat men zich te veel vertellen wat ze moeten doen, geloven, en denken.
Voor mij is het belangrijk dat men altijd naar zijn eigen verstand blijft luisteren, en geen slaaf wordt van de maatschappij.

Al met al denk ik dat de ideeën die Descartes, Spinoza, en natuurlijk een aantal andere verlichtingsfilosofen hadden een goede invloed hebben gehad op onze maatschappij nu, en dat de ideeën die ze toen hadden nog steeds gelden. Ze klinken nu misschien logisch, maar ik denk dat we ons moeten beseffen dat we deze vrijheden hebben in Nederland, en ze zo nu en dan wat meer kunnen benutten.

5A - Verwerkingsopdracht Middeleeuwen - 'Mariken van Nieumeghen'

Opdracht 'Mariken van Nieumeghen'Als Moenen een duivelse loverboy uit 2014 zou zijn, hoe zou hij een hedendaagse Mariken dan verleiden? Met een Zalando-kreet of een gegarandeerde plek bij de studie medicijnen? Laat je fantasie de vrije loop en beschrijf de verleidingstruc inminimaal 200 woorden.

Als Moenen en Marieke in deze tijd zouden leven denk ik dat het er heel anders aan toe zou gaan dan in het originele verhaal. In het boek leert Moenen haar de Zeven Kunsten. Nu zou de Duivel met zeven hele andere dingen moeten komen, om zo'n moderne meid als Marieke over te halen. Deze 7 dingen zijn; 

1. De kunst van het foutloos kunnen typen op je telefoon.
Marieke is ook maar een mens, en ook zij heeft dus regelmatig last van 'autocorrect', het sturen van de verkeerde emoji, of van kleine maar cruciale spelfouten als gevolg van snel proberen te typen. Door haar deze kunst te leren, zal ze nooit meer last hebben van deze vervelende foutjes. 

2. Altijd en overal Wi-Fi.Moenen weet dat Marieke verslaafd is aan haar telefoon, maar dat ze te arm is om een internet abonnement af te sluiten. Wat is een betere manier om een echte socialmedia-fanaat over te halen dan haar onbeperkt internet aan te bieden?

3. Extreem veel volgers. 
Marieke is actief op ontzettend veel social-media.Door haar veel volgers te geven op Twitter, Instagram, en al haar andere accounts zal ze geen moment twijfelen om met de Duivel mee te gaan.

4. Geen Studieschuld.
Ondanks ze veel op haar telefoon zit, en ze soms minder voor school doet dan ze zou moeten, is Marieke van binnen toch een leergierig meisje. Ze droomt van een plekje op de UVA, maar het leenstelsel van tegenwoordig heeft haar ontzettend afgeschrokken. Door haar studieschuld alvast af te betalen, zal Marieke zonder zorgen kunnen gaan studeren.

5. Compleet nieuwe garderobe.
Marieke valt onder het stereotype 'meisje': Ze houdt ontzettend veel van jurkjes, schoenen, broeken, en alles wat met mode te maken heeft. Door haar een volle kast met nieuwe kleren te beloven zal ze zich zonder na te denken overgeven aan Moenen. 

6. Meet and Greet met al haar favoriete artiesten.
Hoe kan Marieke nee zeggen tegen een ontmoeting met haar idolen Justin Bieber, Mainstreet, en Miranda Sings?

7. Een auto, plus geld voor alle nodige rijlessen.
Voor een meisje zoals Marieke lijkt het haast onmogelijk om naast school, sporten, en hobby's ook nog te werken zodat ze kan sparen voor haar auto(rijlessen). Hier kan Moenen natuurlijk op inspelen door al haar dure rijlessen te betalen, en, nadat ze geslaagd is, haar een gloednieuwe auto cadeau te geven.

Als Moenen Marieke in 2015 zou moeten overhalen om van god af te gaan, en zich aan de Duivel over te geven, zouden deze zeven kunsten de perfecte manier zijn. Marieke zou er geen nee tegen kunnen zeggen! 

4B - Verwerkingsopdracht 'Kom Hier Dat Ik U Kus'

Trailer van Kom Hier Dat Ik U Kus
gemaakt met Estelle Beems en Kim Romijn uit 4C

https://www.youtube.com/watch?v=LZ7OZ1wcDX8

4B - Het Diner (leesgroep met Linde, Lynn en Sjoerd)

Verwachtingen
We hadden allemaal al van het boek gehoord, maar geen van ons heeft had gelezen. We verwachtten dat het een goed boek zou zijn. Het heeft een aantal prijzen gekregen, er is een film van gemaakt, en we hadden al veel goede recensies gelezen en gehoord. Toch dachten we dat het niet helemaal ons soort boek was. Geen van ons leest regelmatig dit soort boeken, en het leek erop dat het nogal langdradig ging worden.

Samenvatting
Het boek gaat over een diner. Deelnemend aan het diner zijn Serge en Babette Lohman en Claire en Paul Lohman. Ze gaan dineren om te praten over hun kinderen.
De zoon van Paul, Michel, en de zoon van Serge, Rick, hebben, per ongeluk, iemand vermoord. Ze wilden gaan pinnen, maar in het pinhokje lag een zwerver te slapen. Ze werden kwaad en gooiden een lege jerrycan in het hokje, deze vatte vlam en zo vermoordden ze de zwerver. De geadopteerde zoon van Serge en Babette, Beau, heeft de ‘moord’ zien gebeuren en chanteert Rick en Michel ermee. Ze moeten veel geld aan hem geven, dan pas haalt hij alle filmpjes die hij van hen op internet heeft gezet eraf.
Tijdens het diner proberen de ouders het onderwerp steeds te ontlopen. Tussen het diner door verteld Paul ook steeds iets over zijn eigen leven dat te maken heeft met het gespreksonderwerp van dat moment.
Aan het einde wil Serge door het incident van Michel en Rick zich terugtrekken uit de campagne, maar Babette, Claire en Paul zijn het daar niet mee eens. Claire heeft bedacht dat als ze Serge zouden verwonden, hij niet de persconferentie zal geven de volgende dag, waarin hij zijn terugtrekking zou aankondigen. Beau verdwijnt op mysterieuze wijze en het gezin van Paul leeft hun leven ‘gewoon’ verder.

bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/66965

Personages
Paul Lohman
Paul is de hoofdpersoon in Het Diner. Het boek is uit zijn oogpunt geschreven.
Hij is de vader van Michel, en de man van Claire. Paul is agressief en, vooral in het begin van het boek, een beetje mysterieus. Hij houdt informatie achter, en langzamerhand kom je erachter dat hij een gedragsstoornis heeft. Je weet niet precies wat, maar je merkt dat hij een aparte manier van denken heeft.

Claire Lohman
Claire is de vrouw van Paul, en de moeder van Michel. Ze is ontzettend, soms misschien zelfs iets té, beschermend over haar zoon. Michel en Claire zijn dan ook heel close.
Wij denken zelf dat Claire ook niet helemaal bij haar verstand is. Dit wordt niet duidelijk gezegd in het boek, en misschien is het ook omdat ze in een moeilijke situatie zit, maar ze reageert soms wat onverwacht op dingen.

Serge Lohman
Serge is de broer van Paul, man van Babette en vader van Rick en Beau. Hij is Politicus, en hij is bijna minister president. Hij is erg egocentrisch, en bijna alles wat hij doet doet hij alleen maar om zijn reputatie hoog te houden. Hij heeft het imago van een lieve, down-to-earth politicus, maar Paul weet dat dit allemaal een act is. Serge weet dus niet hoe hij moet omgaan met het feit dat zijn zonen nu een misdaad hebben begaan.

Babette Lohman
Babette is de vrouw van Serge, en de moeder van Rick en Beau. Ze is emotioneel, en staat achter alles wat haar man zegt.

Michel Lohman
Michel is de zoon van Paul en Claire. Hij en zijn neef Rick zijn de reden dat hun ouders samen uit eten gaan. Ze hebben namelijk ‘per ongeluk’ een vrouw vermoord. Buiten het feit dat hij dit heeft gedaan lijkt Michel een gewone jongen. Hij rookt niet, drinkt nauwelijks, en haalt goede cijfers.

Rick Lohman
Rick is de zoon van Serge en Babette. Er wordt niet veel verteld over hem, behalve natuurlijk dat hij samen met Michel een zwerver heeft vermoord.

Beau Lohman
Beau is de geadopteerde zoon van Serge en Babette. Hij komt uit Burkina Faso, en wordt daarom door zijn neven ook wel Faso genoemd. Over hem wordt ook niet veel verteld. Wat je wel weet is dat hij Rick en Michel manipuleert.

Overige Informatie
De setting van Het Diner is een diner in een zeer luxe restaurant, vandaar de naam van het boek. Hoewel dit meestal een aangename setting zou zijn, voel je in dit boek dat het niet zo gezellig is. Er hangt door het hele boek heen een bepaalde spanning in de lucht. De spanning wordt veroorzaakt doordat je weet dat er iets gebeurd is met de kinderen, maar je weet niet precies wat. Deze open plek wordt naderhand ingevuld, maar de spanning blijft omdat de ouders in een dilemma zitten over wat ze nu gaan doen met de situatie. Dit blijft een onbeantwoorde vraag. 

Het boek heeft een open einde. Er zijn veel dingen die nog niet opgelost zijn. Beau is verdwenen, niemand weet waar hij precies is, en Paul twijfelt of hij eigenlijk wel de biologische vader van Michel is.

Over het algemeen is het thema van het boek het dilemma van de ouders. Wat doe je als je kind iets verschrikkelijks gedaan heeft? Je wil natuurlijk voor je kind opkomen, maar kun je hem wel ongestraft, en daardoor misschien wel met een groot schuldgevoel door het leven laten gaan? Met deze vragen worstelen Serge, Babette, Paul en Claire in het boek.

Er zijn een aantal motieven in Het Diner aanwezig. Een terugkerend motief is onder andere de overpeinzingen die de ouders hebben. Serge vindt het moeilijk, maar overweegt dat hij zich misschien uit de politiek moet terugtrekken door het incident van Rick en Michel. Babette kan het niet hebben dat haar man dit overweegt, en tussen Claire en Paul zijn er een aantal onduidelijkheden zoals het vruchtwateronderzoek.
Niet alleen de ik-persoon, Paul, maar ook de andere personages hebben last van deze overpeinzingen. Dit motief staat in verband met het Thema van het boek.

Loyaliteit ten opzichte van je familie is ook een motief. Dit heeft ook te maken met het thema. De zonen hebben wat ergs gedaan, en dan wil je als ouder je zonen steunen. Maar in hoeverre wil je ze steunen? Als je zonen iemand vermoord hebben kun je ze toch eigenlijk niet ongestraft laten, hoe graag je dat ook zou willen. Dit is iets waar de ouders het hele boek mee zitten.

Oordeel
Het begin van het boek vonden we erg langdradig. Je weet nog weinig over wat er allemaal gebeurd is met de kinderen, en je krijgt vooral informatie over wat Paul denkt. Dat is niet slecht, maar omdat we het voor school moesten lezen, en omdat er een tijdsdruk achter zat, was dat toch moeilijk om doorheen te komen. Nadat de ouders het over de situatie met de kinderen gingen hebben werd het leuker om te lezen. We moesten ook een beetje wennen aan de manier waarop het boek is geschreven. Maar, als je even doorleest en aan de manier van schrijven gewend bent, leest het makkelijker en is het ook een stuk leuker.

Persoonlijke Conclusie
De discussie met ons leesgroepje verliep goed. We hebben eerst de inhoud van het boek besproken. Daarna zijn we de opdrachten af gaan werken. We hebben het in steekwoorden opgeschreven, en het daarna thuis alle drie zelf uitgewerkt. Hierdoor kan ons gezamenlijk deel wat verschillen, maar de inhoud is in principe het zelfde.

Van de opdrachten heb ik aardig wat geleerd. Ik wist niet meer zo goed wat motieven, thema’s, en settingen waren, dus dat heb ik door deze opdrachten te maken weer geleerd. Ook had ik al een tijdje geen echt boek meer gelezen, en doordat het nu verplicht was kwam ik er achter hoe leuk lezen eigenlijk is.

Het Diner heeft leesniveau 3. Ik weet nog niet wat ik voor de volgende keer wil lezen. Ik zou het leuk vinden om een boek te lezen wat iets vlotter geschreven is. Misschien is een niveau hoger ook wel goed, daar leer ik dan weer meer van. 

4B - Eindopdracht Cursus 2

Opdracht 1 - Je kunt personages in verhalen zowel psychologisch als maatschappelijk/etnisch benaderen. Schrijf een betoog van 250 woorden waarin jij je beoogde publiek van klasgenoten probeert te overtuigen van de benadering van jouw voorkeur.

Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar het psychologisch benaderen van de personages. Ik vind het heel interessant om na te denken over wat er in de hoofden van de personages omgaat, en wat de reden is waarom ze op een bepaalde manier reageren op dingen. Vooral bij verhalen over moordenaars, psychopaten, en mensen die verschrikkelijke dingen doen over het algemeen. Bij zulke mensen is er echt iets mis in hun hoofd, en dat vind ik altijd erg boeiend om over na te denken.
Als je personen in dit soort verhalen op een maatschappelijke manier zou benaderen, zou je al snel tot de conclusie komen dat dit persoon slecht is en dat hij opgesloten moet worden etc. Maar als je het op een psychologische manier gaat bekijken, ga je dieper in het brein van de personage kijken, en begrijp je vaak beter waarom dit persoon de dingen doet die hij doet. Natuurlijk hoef je zijn of haar gedrag dan niet gelijk goed te keuren, maar je kunt je wel beter inleven in wat de personage voelt, en waarom hij zich zo gedraagt. 

Als iemand een bepaald ding doet, en je beredeneert zijn of haar gedrag op een maatschappelijke manier, kom je vaak tot conclusies als 'Mensen uit dat dorp doen dat wel vaker, voor hem is dat gedrag normaal'. of 'Voor mensen met dat geloof is dat een normale zaak'. Dit kan natuurlijk waar zijn, maar je zult nooit weten of het echt zo is totdat je psychologischer naar het personage gaat kijken . De echte rede waarom hij/zij doet wat hij/zij doet, kan veel dieper liggen dan alleen maar de maatschappij waar hij/zij in leeft, of de etnische groep waartoe hij/zij behoort. 

4B - Verwerkingsopdracht 'Een Vlucht Regenwulpen'

Voor de verwerkingsopdracht van 'Een Vlucht Regenwulpen' van Maarten 't Hart heb ik gekozen voor de collage.

Ik heb geen collage gemaakt door middel van foto's en plaatjes, maar ik heb zelf dingen getekend.
Onderin zie je het hoofd van Maarten, en daarboven wat er allemaal in zijn hoofd omgaat.
Hij is bioloog, en houdt zich vooral bezig met cellen. Daarom heb ik links boven en links onder cellen getekend. Links zie je een boom, en door heel de collage heen zie je blaadjes. Die heb ik gemaakt omdat hij erg van de natuur houdt.

Rechts onderin staan er allerlei verdrietigere dingen, bijvoorbeeld zijn vader, die hij niet zo mocht, op een stoel terwijl hij een pijp rookt. De bliksemschicht eronder staat voor de woede die Maarten in zich heeft. Hij is over het algemeen erg rustig, en kan zich meestal inhouden. Maar hij is extreem sterk, en als hij kwaad wordt kan hij zijn controle wel eens verliezen.
Links naast de bliksemschicht zit iemand helemaal alleen in een donkere ruimte. Dit heb ik erin verwerkt als teken van eenzaamheid en isolatie. Maarten was vanaf kinds aan al erg geïsoleerd, en als volwassen man nog steeds. Hij heeft maar een stuk of drie mensen in zijn leven waar hij echt van houdt, en verder heeft hij niemand waar hij om geeft.
De klok en de '14 dagen' staan voor de dwanggedachte dat hij over twee weken dood zou gaan. Ook al wist hij dat het een dwanggedachte was, hij bleef er toch aan denken.
Het plein boven de bliksemschicht staat voor de pleinvrees die hij heeft.

De man die aan het schaatsen is, en het gebergte met wolken en de zon erboven heb ik erbij gedaan omdat dat momenten waren in het boek waar hij blij, of in ieder geval rustig van werd. Tijdens het schaatsen was hij alleen met zijn gedachten, dat vond hij altijd erg fijn. Bij het zien van het gebergte in Zwisterland was hij zo ontzettend blij, dat ik het graag in de collage wilde verwerken,

De vrouw in het midden is Martha. Maarten was vroeger verliefd op haar, en wanneer hij nu iemand ziet die ook maar een beetje op haar lijkt is hij gelijk aangetrokken tot die persoon. De vrouw links van Martha is Adrienne, de vrouw waar Maarten eigenlijk verliefd op is, maar die steeds hechter met een andere collega omgaat.

En dan heb ik natuurlijk ook, rechtsboven, een vlucht regenwulpen getekend; de titel van het boek