Trailer van Kom Hier Dat Ik U Kus
gemaakt met Estelle Beems en Kim Romijn uit 4C
https://www.youtube.com/watch?v=LZ7OZ1wcDX8
zondag 28 juni 2015
zondag 8 februari 2015
4B - Het Diner (leesgroep met Linde, Lynn en Sjoerd)
Verwachtingen
We hadden allemaal al van het boek gehoord, maar geen van ons heeft had gelezen. We verwachtten dat het een goed boek zou zijn. Het heeft een aantal prijzen gekregen, er is een film van gemaakt, en we hadden al veel goede recensies gelezen en gehoord. Toch dachten we dat het niet helemaal ons soort boek was. Geen van ons leest regelmatig dit soort boeken, en het leek erop dat het nogal langdradig ging worden.
We hadden allemaal al van het boek gehoord, maar geen van ons heeft had gelezen. We verwachtten dat het een goed boek zou zijn. Het heeft een aantal prijzen gekregen, er is een film van gemaakt, en we hadden al veel goede recensies gelezen en gehoord. Toch dachten we dat het niet helemaal ons soort boek was. Geen van ons leest regelmatig dit soort boeken, en het leek erop dat het nogal langdradig ging worden.
Samenvatting
Het boek gaat over een diner. Deelnemend aan het diner zijn Serge en Babette Lohman en Claire en Paul Lohman. Ze gaan dineren om te praten over hun kinderen.
De zoon van Paul, Michel, en de zoon van Serge, Rick, hebben, per ongeluk, iemand vermoord. Ze wilden gaan pinnen, maar in het pinhokje lag een zwerver te slapen. Ze werden kwaad en gooiden een lege jerrycan in het hokje, deze vatte vlam en zo vermoordden ze de zwerver. De geadopteerde zoon van Serge en Babette, Beau, heeft de ‘moord’ zien gebeuren en chanteert Rick en Michel ermee. Ze moeten veel geld aan hem geven, dan pas haalt hij alle filmpjes die hij van hen op internet heeft gezet eraf.
Tijdens het diner proberen de ouders het onderwerp steeds te ontlopen. Tussen het diner door verteld Paul ook steeds iets over zijn eigen leven dat te maken heeft met het gespreksonderwerp van dat moment.
Aan het einde wil Serge door het incident van Michel en Rick zich terugtrekken uit de campagne, maar Babette, Claire en Paul zijn het daar niet mee eens. Claire heeft bedacht dat als ze Serge zouden verwonden, hij niet de persconferentie zal geven de volgende dag, waarin hij zijn terugtrekking zou aankondigen. Beau verdwijnt op mysterieuze wijze en het gezin van Paul leeft hun leven ‘gewoon’ verder.
Het boek gaat over een diner. Deelnemend aan het diner zijn Serge en Babette Lohman en Claire en Paul Lohman. Ze gaan dineren om te praten over hun kinderen.
De zoon van Paul, Michel, en de zoon van Serge, Rick, hebben, per ongeluk, iemand vermoord. Ze wilden gaan pinnen, maar in het pinhokje lag een zwerver te slapen. Ze werden kwaad en gooiden een lege jerrycan in het hokje, deze vatte vlam en zo vermoordden ze de zwerver. De geadopteerde zoon van Serge en Babette, Beau, heeft de ‘moord’ zien gebeuren en chanteert Rick en Michel ermee. Ze moeten veel geld aan hem geven, dan pas haalt hij alle filmpjes die hij van hen op internet heeft gezet eraf.
Tijdens het diner proberen de ouders het onderwerp steeds te ontlopen. Tussen het diner door verteld Paul ook steeds iets over zijn eigen leven dat te maken heeft met het gespreksonderwerp van dat moment.
Aan het einde wil Serge door het incident van Michel en Rick zich terugtrekken uit de campagne, maar Babette, Claire en Paul zijn het daar niet mee eens. Claire heeft bedacht dat als ze Serge zouden verwonden, hij niet de persconferentie zal geven de volgende dag, waarin hij zijn terugtrekking zou aankondigen. Beau verdwijnt op mysterieuze wijze en het gezin van Paul leeft hun leven ‘gewoon’ verder.
Personages
Paul Lohman
Paul is de hoofdpersoon in Het Diner. Het boek is uit zijn oogpunt geschreven.
Hij is de vader van Michel, en de man van Claire. Paul is agressief en, vooral in het begin van het boek, een beetje mysterieus. Hij houdt informatie achter, en langzamerhand kom je erachter dat hij een gedragsstoornis heeft. Je weet niet precies wat, maar je merkt dat hij een aparte manier van denken heeft.
Paul Lohman
Paul is de hoofdpersoon in Het Diner. Het boek is uit zijn oogpunt geschreven.
Hij is de vader van Michel, en de man van Claire. Paul is agressief en, vooral in het begin van het boek, een beetje mysterieus. Hij houdt informatie achter, en langzamerhand kom je erachter dat hij een gedragsstoornis heeft. Je weet niet precies wat, maar je merkt dat hij een aparte manier van denken heeft.
Claire Lohman
Claire is de vrouw van Paul, en de moeder van Michel. Ze is ontzettend, soms misschien zelfs iets té, beschermend over haar zoon. Michel en Claire zijn dan ook heel close.
Wij denken zelf dat Claire ook niet helemaal bij haar verstand is. Dit wordt niet duidelijk gezegd in het boek, en misschien is het ook omdat ze in een moeilijke situatie zit, maar ze reageert soms wat onverwacht op dingen.
Claire is de vrouw van Paul, en de moeder van Michel. Ze is ontzettend, soms misschien zelfs iets té, beschermend over haar zoon. Michel en Claire zijn dan ook heel close.
Wij denken zelf dat Claire ook niet helemaal bij haar verstand is. Dit wordt niet duidelijk gezegd in het boek, en misschien is het ook omdat ze in een moeilijke situatie zit, maar ze reageert soms wat onverwacht op dingen.
Serge Lohman
Serge is de broer van Paul, man van Babette en vader van Rick en Beau. Hij is Politicus, en hij is bijna minister president. Hij is erg egocentrisch, en bijna alles wat hij doet doet hij alleen maar om zijn reputatie hoog te houden. Hij heeft het imago van een lieve, down-to-earth politicus, maar Paul weet dat dit allemaal een act is. Serge weet dus niet hoe hij moet omgaan met het feit dat zijn zonen nu een misdaad hebben begaan.
Serge is de broer van Paul, man van Babette en vader van Rick en Beau. Hij is Politicus, en hij is bijna minister president. Hij is erg egocentrisch, en bijna alles wat hij doet doet hij alleen maar om zijn reputatie hoog te houden. Hij heeft het imago van een lieve, down-to-earth politicus, maar Paul weet dat dit allemaal een act is. Serge weet dus niet hoe hij moet omgaan met het feit dat zijn zonen nu een misdaad hebben begaan.
Babette Lohman
Babette is de vrouw van Serge, en de moeder van Rick en Beau. Ze is emotioneel, en staat achter alles wat haar man zegt.
Babette is de vrouw van Serge, en de moeder van Rick en Beau. Ze is emotioneel, en staat achter alles wat haar man zegt.
Michel Lohman
Michel is de zoon van Paul en Claire. Hij en zijn neef Rick zijn de reden dat hun ouders samen uit eten gaan. Ze hebben namelijk ‘per ongeluk’ een vrouw vermoord. Buiten het feit dat hij dit heeft gedaan lijkt Michel een gewone jongen. Hij rookt niet, drinkt nauwelijks, en haalt goede cijfers.
Michel is de zoon van Paul en Claire. Hij en zijn neef Rick zijn de reden dat hun ouders samen uit eten gaan. Ze hebben namelijk ‘per ongeluk’ een vrouw vermoord. Buiten het feit dat hij dit heeft gedaan lijkt Michel een gewone jongen. Hij rookt niet, drinkt nauwelijks, en haalt goede cijfers.
Rick Lohman
Rick is de zoon van Serge en Babette. Er wordt niet veel verteld over hem, behalve natuurlijk dat hij samen met Michel een zwerver heeft vermoord.
Rick is de zoon van Serge en Babette. Er wordt niet veel verteld over hem, behalve natuurlijk dat hij samen met Michel een zwerver heeft vermoord.
Beau Lohman
Beau is de geadopteerde zoon van Serge en Babette. Hij komt uit Burkina Faso, en wordt daarom door zijn neven ook wel Faso genoemd. Over hem wordt ook niet veel verteld. Wat je wel weet is dat hij Rick en Michel manipuleert.
Beau is de geadopteerde zoon van Serge en Babette. Hij komt uit Burkina Faso, en wordt daarom door zijn neven ook wel Faso genoemd. Over hem wordt ook niet veel verteld. Wat je wel weet is dat hij Rick en Michel manipuleert.
Overige
Informatie
De setting van Het Diner is een diner in een zeer luxe restaurant, vandaar de naam van het boek. Hoewel dit meestal een aangename setting zou zijn, voel je in dit boek dat het niet zo gezellig is. Er hangt door het hele boek heen een bepaalde spanning in de lucht. De spanning wordt veroorzaakt doordat je weet dat er iets gebeurd is met de kinderen, maar je weet niet precies wat. Deze open plek wordt naderhand ingevuld, maar de spanning blijft omdat de ouders in een dilemma zitten over wat ze nu gaan doen met de situatie. Dit blijft een onbeantwoorde vraag.
De setting van Het Diner is een diner in een zeer luxe restaurant, vandaar de naam van het boek. Hoewel dit meestal een aangename setting zou zijn, voel je in dit boek dat het niet zo gezellig is. Er hangt door het hele boek heen een bepaalde spanning in de lucht. De spanning wordt veroorzaakt doordat je weet dat er iets gebeurd is met de kinderen, maar je weet niet precies wat. Deze open plek wordt naderhand ingevuld, maar de spanning blijft omdat de ouders in een dilemma zitten over wat ze nu gaan doen met de situatie. Dit blijft een onbeantwoorde vraag.
Het boek heeft een open einde. Er zijn veel dingen die nog niet opgelost zijn. Beau is verdwenen, niemand weet waar hij precies is, en Paul twijfelt of hij eigenlijk wel de biologische vader van Michel is.
Over het algemeen is het thema van het boek het
dilemma van de ouders. Wat doe je als je kind iets verschrikkelijks gedaan
heeft? Je wil natuurlijk voor je kind opkomen, maar kun je hem wel ongestraft,
en daardoor misschien wel met een groot schuldgevoel door het leven laten gaan?
Met deze vragen worstelen Serge, Babette, Paul en Claire in het boek.
Er zijn een aantal motieven in Het Diner
aanwezig. Een terugkerend motief is onder andere de overpeinzingen die de
ouders hebben. Serge vindt het moeilijk, maar overweegt dat hij zich misschien
uit de politiek moet terugtrekken door het incident van Rick en Michel. Babette
kan het niet hebben dat haar man dit overweegt, en tussen Claire en Paul zijn
er een aantal onduidelijkheden zoals het vruchtwateronderzoek.
Niet alleen de ik-persoon, Paul, maar ook de andere personages hebben last van deze overpeinzingen. Dit motief staat in verband met het Thema van het boek.
Niet alleen de ik-persoon, Paul, maar ook de andere personages hebben last van deze overpeinzingen. Dit motief staat in verband met het Thema van het boek.
Loyaliteit ten opzichte van je familie is ook een
motief. Dit heeft ook te maken met het thema. De zonen hebben wat ergs gedaan,
en dan wil je als ouder je zonen steunen. Maar in hoeverre wil je ze steunen? Als
je zonen iemand vermoord hebben kun je ze toch eigenlijk niet ongestraft laten,
hoe graag je dat ook zou willen. Dit is iets waar de ouders het hele boek mee
zitten.
Oordeel
Het begin van het boek vonden we erg langdradig. Je weet nog weinig over wat er allemaal gebeurd is met de kinderen, en je krijgt vooral informatie over wat Paul denkt. Dat is niet slecht, maar omdat we het voor school moesten lezen, en omdat er een tijdsdruk achter zat, was dat toch moeilijk om doorheen te komen. Nadat de ouders het over de situatie met de kinderen gingen hebben werd het leuker om te lezen. We moesten ook een beetje wennen aan de manier waarop het boek is geschreven. Maar, als je even doorleest en aan de manier van schrijven gewend bent, leest het makkelijker en is het ook een stuk leuker.
Het begin van het boek vonden we erg langdradig. Je weet nog weinig over wat er allemaal gebeurd is met de kinderen, en je krijgt vooral informatie over wat Paul denkt. Dat is niet slecht, maar omdat we het voor school moesten lezen, en omdat er een tijdsdruk achter zat, was dat toch moeilijk om doorheen te komen. Nadat de ouders het over de situatie met de kinderen gingen hebben werd het leuker om te lezen. We moesten ook een beetje wennen aan de manier waarop het boek is geschreven. Maar, als je even doorleest en aan de manier van schrijven gewend bent, leest het makkelijker en is het ook een stuk leuker.
Persoonlijke
Conclusie
De discussie met ons leesgroepje verliep goed. We hebben eerst de inhoud van het boek besproken. Daarna zijn we de opdrachten af gaan werken. We hebben het in steekwoorden opgeschreven, en het daarna thuis alle drie zelf uitgewerkt. Hierdoor kan ons gezamenlijk deel wat verschillen, maar de inhoud is in principe het zelfde.
De discussie met ons leesgroepje verliep goed. We hebben eerst de inhoud van het boek besproken. Daarna zijn we de opdrachten af gaan werken. We hebben het in steekwoorden opgeschreven, en het daarna thuis alle drie zelf uitgewerkt. Hierdoor kan ons gezamenlijk deel wat verschillen, maar de inhoud is in principe het zelfde.
Van de opdrachten heb ik aardig wat geleerd. Ik
wist niet meer zo goed wat motieven, thema’s, en settingen waren, dus dat heb
ik door deze opdrachten te maken weer geleerd. Ook had ik al een tijdje geen
echt boek meer gelezen, en doordat het nu verplicht was kwam ik er achter hoe
leuk lezen eigenlijk is.
Het Diner heeft leesniveau 3. Ik weet nog niet
wat ik voor de volgende keer wil lezen. Ik zou het leuk vinden om een boek te
lezen wat iets vlotter geschreven is. Misschien is een niveau hoger ook wel
goed, daar leer ik dan weer meer van.
donderdag 30 oktober 2014
4B - Eindopdracht Cursus 2
Opdracht 1 - Je kunt personages in verhalen zowel psychologisch als maatschappelijk/etnisch benaderen. Schrijf een betoog van 250 woorden waarin jij je beoogde publiek van klasgenoten probeert te overtuigen van de benadering van jouw voorkeur.
Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar het psychologisch
benaderen van de personages. Ik vind het heel interessant om na te denken over
wat er in de hoofden van de personages omgaat, en wat de reden is waarom ze op
een bepaalde manier reageren op dingen. Vooral bij verhalen over moordenaars, psychopaten,
en mensen die verschrikkelijke dingen doen over het algemeen. Bij zulke mensen
is er echt iets mis in hun hoofd, en dat vind ik altijd erg boeiend om over na
te denken.
Als je personen in dit soort verhalen op een maatschappelijke manier zou benaderen, zou je al snel tot de conclusie komen dat dit persoon slecht is en dat hij opgesloten moet worden etc. Maar als je het op een psychologische manier gaat bekijken, ga je dieper in het brein van de personage kijken, en begrijp je vaak beter waarom dit persoon de dingen doet die hij doet. Natuurlijk hoef je zijn of haar gedrag dan niet gelijk goed te keuren, maar je kunt je wel beter inleven in wat de personage voelt, en waarom hij zich zo gedraagt.
Als je personen in dit soort verhalen op een maatschappelijke manier zou benaderen, zou je al snel tot de conclusie komen dat dit persoon slecht is en dat hij opgesloten moet worden etc. Maar als je het op een psychologische manier gaat bekijken, ga je dieper in het brein van de personage kijken, en begrijp je vaak beter waarom dit persoon de dingen doet die hij doet. Natuurlijk hoef je zijn of haar gedrag dan niet gelijk goed te keuren, maar je kunt je wel beter inleven in wat de personage voelt, en waarom hij zich zo gedraagt.
Als iemand een bepaald ding doet, en je beredeneert zijn of haar gedrag op een maatschappelijke manier, kom je vaak tot conclusies als 'Mensen uit dat dorp doen dat wel vaker, voor hem is dat gedrag normaal'. of 'Voor mensen met dat geloof is dat een normale zaak'. Dit kan natuurlijk waar zijn, maar je zult nooit weten of het echt zo is totdat je psychologischer naar het personage gaat kijken . De echte rede waarom hij/zij doet wat hij/zij doet, kan veel dieper liggen dan alleen maar de maatschappij waar hij/zij in leeft, of de etnische groep waartoe hij/zij behoort.
zondag 5 oktober 2014
4B - Verwerkingsopdracht 'Een Vlucht Regenwulpen'
Voor de verwerkingsopdracht van 'Een Vlucht Regenwulpen' van Maarten 't Hart heb ik gekozen voor de collage.
Ik heb geen collage gemaakt door middel van foto's en plaatjes, maar ik heb zelf dingen getekend.
Onderin zie je het hoofd van Maarten, en daarboven wat er allemaal in zijn hoofd omgaat.
Hij is bioloog, en houdt zich vooral bezig met cellen. Daarom heb ik links boven en links onder cellen getekend. Links zie je een boom, en door heel de collage heen zie je blaadjes. Die heb ik gemaakt omdat hij erg van de natuur houdt.
Rechts onderin staan er allerlei verdrietigere dingen, bijvoorbeeld zijn vader, die hij niet zo mocht, op een stoel terwijl hij een pijp rookt. De bliksemschicht eronder staat voor de woede die Maarten in zich heeft. Hij is over het algemeen erg rustig, en kan zich meestal inhouden. Maar hij is extreem sterk, en als hij kwaad wordt kan hij zijn controle wel eens verliezen.
Links naast de bliksemschicht zit iemand helemaal alleen in een donkere ruimte. Dit heb ik erin verwerkt als teken van eenzaamheid en isolatie. Maarten was vanaf kinds aan al erg geïsoleerd, en als volwassen man nog steeds. Hij heeft maar een stuk of drie mensen in zijn leven waar hij echt van houdt, en verder heeft hij niemand waar hij om geeft.
De klok en de '14 dagen' staan voor de dwanggedachte dat hij over twee weken dood zou gaan. Ook al wist hij dat het een dwanggedachte was, hij bleef er toch aan denken.
Het plein boven de bliksemschicht staat voor de pleinvrees die hij heeft.
De man die aan het schaatsen is, en het gebergte met wolken en de zon erboven heb ik erbij gedaan omdat dat momenten waren in het boek waar hij blij, of in ieder geval rustig van werd. Tijdens het schaatsen was hij alleen met zijn gedachten, dat vond hij altijd erg fijn. Bij het zien van het gebergte in Zwisterland was hij zo ontzettend blij, dat ik het graag in de collage wilde verwerken,
De vrouw in het midden is Martha. Maarten was vroeger verliefd op haar, en wanneer hij nu iemand ziet die ook maar een beetje op haar lijkt is hij gelijk aangetrokken tot die persoon. De vrouw links van Martha is Adrienne, de vrouw waar Maarten eigenlijk verliefd op is, maar die steeds hechter met een andere collega omgaat.
En dan heb ik natuurlijk ook, rechtsboven, een vlucht regenwulpen getekend; de titel van het boek
zondag 14 september 2014
4B - Leesautobiografie
Mijn moeder las vroeger elke avond voor. Dit deed ze bij mij best lang, ongeveer tot groep 7. Ik vond het altijd erg leuk, maar het laatste jaar vond ik toch dat ik te oud was om voorgelezen te worden. Ik durfde dit nooit te zeggen, omdat mijn moeder er altijd zo veel plezier in had.
De boeken die we hebben gelezen verschillen erg, maar meestal waren het geschiedkundige boeken. Ik weet nog dat ik de boeken van Thea Beckman, zoals 'Kinderen van moeder aarde', 'Saartje Tadema' en natuurlijk 'Kruistocht in spijkerbroek', erg mooi vond.
Tot groep 1 hebben mijn ouders niet alleen voorgelezen voordat ik ging slapen, maar zongen ze ook altijd een liedje. Het klinkt nu heel raar, maar toen vond ik dat altijd heel gewoon. Ik weet nog dat 'Advocaatje Ging Op Reis' mijn favoriet was.
Advocaatje Ging Op Reis
Advocaatje ging op reis, tiereliereliere
Advocaatje ging op reis, tierelierelom
Met zijn hoedje op zijn arm, tiereliereliere
Met zijn hoedje op zijn arm, tierelierelom
Bij een herberg bleef hij staan, tiereliereliereBij een herberg bleef hij staan, tierelierelom
Stokvis kreeg hij bij 't ontbijt, tiereliereliereStokvis kreeg hij bij 't ontbijt, tierelierelom
't Graatje schoot hem in zijn keel, tiereliereliere
't Graatje schoot hem in zijn keel, tierelierelom
Dokter werd er bij gehaald, tiereliereliereDokter werd er bij gehaald, tierelierelom
Maar de dokter was te laat, tiereliereliereMaar de dokter was te laat, tierelierelom
Zo ging 't advocaatje dood, tiereliereliereZo ging 't advocaatje dood, tierelierelom
Ik kan me niet veel herinneren van boeken die voorgelezen zijn op mijn basisschool. In groep één en twee werden er natuurlijk kinderverhaaltjes voorgelezen tijdens de pauze. Dat waren vaak verhalen zoals Jip en Janneke.
In groep 6 en 8 had ik een leraar waarvan ik me nog wel kan herinneren dat hij voorlas. Titels die ik nog weet zijn bijvoorbeeld 'Oorlogswinter' van Jan Terlouw, en 'Zwarte sneeuw' van Simone van der Vlugt.
Zelf las ik erg veel op de basisschool. We hadden een kleine school, en dus ook een klein bibliotheekje. In groep 8 had ik eigenlijk alle boeken uit dat bibliotheekje wel gelezen, maar één keer per week kwam ook de Bibliobus langs. Daar haalde ik het meest van mijn boeken vandaan. Ik vond boeken als 'Paniek', 'Kappen' en 'Afblijven' van Carry Slee altijd leuk. Ook hield ik van de boeken van Mirjam Mous. Haar boeken waren altijd spannend, een soort thrillers, en door haar net iets ingewikkeldere manier van schrijven kwam je er langzaam achter wat er gebeurde. Dat vond ik altijd erg interessant.
Op het voortgezet onderwijs ben ik minder gaan lezen. Ik vond het nog steeds wel erg leuk, maar ik had (of maakte) er te weinig tijd voor. Ik las nog wel vaak voordat ik ging slapen, maar overdag was ik met huiswerk, school of vriendinnen bezig.
In de onderbouw ging ik steeds meer thriller-achtige boeken leuk vinden. Ik hield ervan omdat je helemaal in het verhaal zit, en omdat je er zelf goed bij na moet denken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Op de basisschool las ik nog veel 'jonge meisjes boeken' zoals de Hoe Overleef Ik... serie, '100% lola' en 'Lena Lijstje'. Nadat ik een tijdje op de middelbare school had gezeten las ik zulke boeken steeds minder.
Later in de onderbouw kwam ik door het internet steeds meer bij de Engelse jeugdboeken. Ik ging boeken lezen als 'The perks of being a wallflower' van Stephen Chbosky, en alle boeken van John green. De boeken van John Green vond/vind ik zo interessant, omdat hij veel poëzie en filosofie in zijn verhalen stopt, maar tegelijkertijd zijn het verhalen over tieners met problemen waar veel mensen zich mee kunnen identificeren.
Nu lees ik nog minder dan dat ik in de onderbouw deed. Op vakantie lees ik nog wel veel, maar doordeweeks niet meer. Ik neem mezelf vaak voor dat ik elke avond voordat ik ga slapen een hoofdstuk lees, maar ik doe het uiteindelijk bijna nooit. Ik ben vaak bezig met andere dingen, zodat ik vergeet dat ik eigenlijk een boek aan het lezen was. Maar als ik eenmaal aan het lezen ben, lees ik ook gelijk lang door. Ik vind het dus nog steeds erg leuk, maar ik vergeet er vaak tijd voor te maken.
Ik heb nu denk ik het leesniveau 4. De kenmerken die bij de uitleg staan passen goed bij me, en volgens de vragenlijst die we moesten invullen klopt het.
De boeken die we hebben gelezen verschillen erg, maar meestal waren het geschiedkundige boeken. Ik weet nog dat ik de boeken van Thea Beckman, zoals 'Kinderen van moeder aarde', 'Saartje Tadema' en natuurlijk 'Kruistocht in spijkerbroek', erg mooi vond.
Tot groep 1 hebben mijn ouders niet alleen voorgelezen voordat ik ging slapen, maar zongen ze ook altijd een liedje. Het klinkt nu heel raar, maar toen vond ik dat altijd heel gewoon. Ik weet nog dat 'Advocaatje Ging Op Reis' mijn favoriet was.
Advocaatje Ging Op Reis
Advocaatje ging op reis, tiereliereliere
Advocaatje ging op reis, tierelierelom
Met zijn hoedje op zijn arm, tiereliereliere
Met zijn hoedje op zijn arm, tierelierelom
Bij een herberg bleef hij staan, tiereliereliereBij een herberg bleef hij staan, tierelierelom
Stokvis kreeg hij bij 't ontbijt, tiereliereliereStokvis kreeg hij bij 't ontbijt, tierelierelom
't Graatje schoot hem in zijn keel, tiereliereliere
't Graatje schoot hem in zijn keel, tierelierelom
Dokter werd er bij gehaald, tiereliereliereDokter werd er bij gehaald, tierelierelom
Maar de dokter was te laat, tiereliereliereMaar de dokter was te laat, tierelierelom
Zo ging 't advocaatje dood, tiereliereliereZo ging 't advocaatje dood, tierelierelom
Ik kan me niet veel herinneren van boeken die voorgelezen zijn op mijn basisschool. In groep één en twee werden er natuurlijk kinderverhaaltjes voorgelezen tijdens de pauze. Dat waren vaak verhalen zoals Jip en Janneke.
In groep 6 en 8 had ik een leraar waarvan ik me nog wel kan herinneren dat hij voorlas. Titels die ik nog weet zijn bijvoorbeeld 'Oorlogswinter' van Jan Terlouw, en 'Zwarte sneeuw' van Simone van der Vlugt.
Zelf las ik erg veel op de basisschool. We hadden een kleine school, en dus ook een klein bibliotheekje. In groep 8 had ik eigenlijk alle boeken uit dat bibliotheekje wel gelezen, maar één keer per week kwam ook de Bibliobus langs. Daar haalde ik het meest van mijn boeken vandaan. Ik vond boeken als 'Paniek', 'Kappen' en 'Afblijven' van Carry Slee altijd leuk. Ook hield ik van de boeken van Mirjam Mous. Haar boeken waren altijd spannend, een soort thrillers, en door haar net iets ingewikkeldere manier van schrijven kwam je er langzaam achter wat er gebeurde. Dat vond ik altijd erg interessant.
Op het voortgezet onderwijs ben ik minder gaan lezen. Ik vond het nog steeds wel erg leuk, maar ik had (of maakte) er te weinig tijd voor. Ik las nog wel vaak voordat ik ging slapen, maar overdag was ik met huiswerk, school of vriendinnen bezig.
In de onderbouw ging ik steeds meer thriller-achtige boeken leuk vinden. Ik hield ervan omdat je helemaal in het verhaal zit, en omdat je er zelf goed bij na moet denken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Op de basisschool las ik nog veel 'jonge meisjes boeken' zoals de Hoe Overleef Ik... serie, '100% lola' en 'Lena Lijstje'. Nadat ik een tijdje op de middelbare school had gezeten las ik zulke boeken steeds minder.
Later in de onderbouw kwam ik door het internet steeds meer bij de Engelse jeugdboeken. Ik ging boeken lezen als 'The perks of being a wallflower' van Stephen Chbosky, en alle boeken van John green. De boeken van John Green vond/vind ik zo interessant, omdat hij veel poëzie en filosofie in zijn verhalen stopt, maar tegelijkertijd zijn het verhalen over tieners met problemen waar veel mensen zich mee kunnen identificeren.
Nu lees ik nog minder dan dat ik in de onderbouw deed. Op vakantie lees ik nog wel veel, maar doordeweeks niet meer. Ik neem mezelf vaak voor dat ik elke avond voordat ik ga slapen een hoofdstuk lees, maar ik doe het uiteindelijk bijna nooit. Ik ben vaak bezig met andere dingen, zodat ik vergeet dat ik eigenlijk een boek aan het lezen was. Maar als ik eenmaal aan het lezen ben, lees ik ook gelijk lang door. Ik vind het dus nog steeds erg leuk, maar ik vergeet er vaak tijd voor te maken.
Ik heb nu denk ik het leesniveau 4. De kenmerken die bij de uitleg staan passen goed bij me, en volgens de vragenlijst die we moesten invullen klopt het.
maandag 16 juni 2014
3D - opdracht "Inwijding"
Opdracht 3
In die nieuwe maatschappij is dus iedereen na zijn zestiende jaar ingedeeld in een factie.
a. Welke facties zijn er?
b. Vertel over iedere factie wat je erover te weten bent gekomen.
c. Tot welke facties horen of hoorden de belangrijkste personen in dit boek?
In die nieuwe maatschappij is dus iedereen na zijn zestiende jaar ingedeeld in een factie.
a. Welke facties zijn er?
b. Vertel over iedere factie wat je erover te weten bent gekomen.
c. Tot welke facties horen of hoorden de belangrijkste personen in dit boek?
d. Wat is de keuze en het probleem van Beatrice?
a.
In de wereld van Inwijding zijn er vijf facties. Oprechtheid, Eruditie, Zelfverloochening, Onverschrokkenheid, en Vriendschap.
In de wereld van Inwijding zijn er vijf facties. Oprechtheid, Eruditie, Zelfverloochening, Onverschrokkenheid, en Vriendschap.
b.
OprechtheidIn Oprechtheid is het erg belangrijk dat je altijd eerlijk bent. Volgens de Oprechten is de oorzaak van de oorlog oneerlijkheid geweest. Mensen uit Oprechtheid zeggen dus altijd precies wat ze vinden, en houden geen informatie achter.
De Oprechten hebben vooral beroepen in het recht.
Kleding: Zwart/wit.
OprechtheidIn Oprechtheid is het erg belangrijk dat je altijd eerlijk bent. Volgens de Oprechten is de oorzaak van de oorlog oneerlijkheid geweest. Mensen uit Oprechtheid zeggen dus altijd precies wat ze vinden, en houden geen informatie achter.
De Oprechten hebben vooral beroepen in het recht.
Kleding: Zwart/wit.
Eruditie
In Eruditie is kennis erg belangrijk. Mensen uit Eruditie zijn altijd op zoek naar informatie en nieuwe kennis. Volgens hen is de oorzaak van de oorlog domheid geweest. De Erudieten hebben banen in het onderwijs, en in het onderzoeken van dingen.
Kleding: Ten minste één blauw kledingstuk, vaak ook brillen.
In Eruditie is kennis erg belangrijk. Mensen uit Eruditie zijn altijd op zoek naar informatie en nieuwe kennis. Volgens hen is de oorzaak van de oorlog domheid geweest. De Erudieten hebben banen in het onderwijs, en in het onderzoeken van dingen.
Kleding: Ten minste één blauw kledingstuk, vaak ook brillen.
Zelfverloochening
In Zelfverloochening is het belangrijk dat je nooit egoïstisch bent. Je moet altijd anderen helpen, en jezelf nooit op de eerste plaats zetten. Doordat mensen dit niet deden is volgens hen de oorlog begonnen. Zelfverloochenaars mogen vooral niet opvallen, en zijn in staat alles op te geven om het voor anderen beter te maken. Ze doen vooral vrijwilligerswerk, zoals de factielozen helpen.
Kleding: Eenvoudige grijze kleren, haar zo eenvoudig mogelijk.
In Zelfverloochening is het belangrijk dat je nooit egoïstisch bent. Je moet altijd anderen helpen, en jezelf nooit op de eerste plaats zetten. Doordat mensen dit niet deden is volgens hen de oorlog begonnen. Zelfverloochenaars mogen vooral niet opvallen, en zijn in staat alles op te geven om het voor anderen beter te maken. Ze doen vooral vrijwilligerswerk, zoals de factielozen helpen.
Kleding: Eenvoudige grijze kleren, haar zo eenvoudig mogelijk.
Onverschrokkenheid
De Onverschrokkenen denken dat een gebrek aan moed de oorzaak van de oorlog was. Ze overwinnen hun angsten en vinden dat je altijd moet opkomen voor mensen die dat zelf kunnen. Ze vinden dat ook al moet je er soms voor vechten, gerechtigheid het belangrijkste is.
De Onverschrokkenen werken als bewakers van de stad.
Kleding: Zwarte kleding, vaak tatoeages en piercings.
De Onverschrokkenen denken dat een gebrek aan moed de oorzaak van de oorlog was. Ze overwinnen hun angsten en vinden dat je altijd moet opkomen voor mensen die dat zelf kunnen. Ze vinden dat ook al moet je er soms voor vechten, gerechtigheid het belangrijkste is.
De Onverschrokkenen werken als bewakers van de stad.
Kleding: Zwarte kleding, vaak tatoeages en piercings.
Vriendschap
Voor de mensen uit Vriendschap is vertrouwen, zelfvoorziening, vergeving, vriendelijkheid, en betrokkenheid het belangrijkst. Je moet altijd delen wat je hebt, en je mag mensen nooit kwetsen. Ze vinden dat de oorlog is ontstaan doordat mensen te wreed met elkaar omgingen. Vriendschapsmensen werken in de raad, op het land als boer, en als verzorgers.
Kleding: Rood met gele kleren.
Voor de mensen uit Vriendschap is vertrouwen, zelfvoorziening, vergeving, vriendelijkheid, en betrokkenheid het belangrijkst. Je moet altijd delen wat je hebt, en je mag mensen nooit kwetsen. Ze vinden dat de oorlog is ontstaan doordat mensen te wreed met elkaar omgingen. Vriendschapsmensen werken in de raad, op het land als boer, en als verzorgers.
Kleding: Rood met gele kleren.
c.
Het verhaal begint met dat Beatrice, de hoofdpersoon, met haar vader, moeder, en broer in Zelfverloochening zit. Op de dag van de keuze kiest Beatrice voor Onverschrokkenheid, en haar broer voor Eruditie. Later komt Beatrice erachter dat haar moeder ook uit Onverschrokkenheid kwam, maar overgestapt is naar Zelfverloochening.
d.
Op de dag dat alle zestienjarige hun factie mogen kiezen, moeten ze eerst een test ondergaan. Uit de test komt een factie waar je het beste bij past. Iedereen krijgt één factie uit de test, maar Beatrice krijgt er drie. Onverschrokkenheid, Eruditie, en Zelfverloochening. Ze is afwijkend. Afwijkenden worden gezien als gevaar voor het bestuur, omdat ze nergens helemaal bij aansluiten. Ze horen nooit helemaal bij één factie, dus heeft niemand volledige macht over hen.
Beatrice moet dus kiezen tussen die drie facties. Het is een erg lastige keuze, omdat ze bij alle drie thuis zou kunnen horen. Ze weet van zichzelf dat ze te egoïstisch is voor Zelfverloochening, maar je eigen factie verlaten wordt gezien als verraad. Uiteindelijk kiest ze toch voor Onverschrokkenheid, omdat ze de Onverschrokkenen al van kleins af aan heeft bewonderd.
donderdag 20 maart 2014
3D - Blok 6.1 - verwerkingsopdracht 'De Verdwijning' (de kroongetuige)
2. Leonie houdt een dagboek bij. Leef je in Leonie in. Schrijf op wat zij op drie
verschillende momenten in haar dagboek noteert.
14-03-'12 ~ 18.12u
Ik kan het niet geloven. Ik ben zojuist gebeld door een rechercheur. Hij belde dat ene Jenny spoorloos verdwenen is. Ik snapte eerst niet waarom hij mij daarvoor belde, maar later bleek dat Thomas veel met haar omging. Ik denk dat het een collega was ofzo. Maar nu willen ze dus dat ik overmorgen op een gesprek kom, omdat ze denken dat Thomas iets met de moord te maken heeft! Het is toch ongelooflijk. Mijn man, een moordenaar. Pff, wat denken ze wel niet.
16-03-'12 ~ 15.47u
Ik kom net terug van het gesprek met de rechercheur. Het is me nu wat duidelijker geworden wat er precies gebeurd is, en waarom ze denken dat Thomas er iets vanaf weet. Iemand heeft gezegd dat Thomas en Jenny samen het laboratorium in zijn gegaan, en dat Thomas er in zijn eentje weer uit is gekomen. Vanaf toen is Jenny nergens meer gezien. Ze hebben geprobeerd Thomas te ondervragen, maar hij wilde niets zeggen vertelden ze me. Logisch natuurlijk, Thomas heeft ook helemaal niets te vertellen! Hij heeft er natuurlijk niets mee te maken. Alhoewel... toen de man die me ondervroeg, Lambert, begon over de film die Thomas in zijn studententijd had gemaakt begon ik een klein beetje te twijfelen...
17-03-'12 ~ 14.38u
Ik heb de film van Thomas net bekeken. In de film zie je hoe ze een vrouw vermoorden, en haar bij de zeekoeien in de alcohol hadden opgeborgen (Zeekoeien lijken van veraf bijzonder veel op mensen). Het was een vreselijk gezicht, die vrouw in de alcohol.
Ik kan gewoon niet geloven dat Thomas zoiets zou doen bij die Jenny. Het is mijn man! Hij is nooit gewelddadig, boos, laat staan moordlustig!
18.02u
Ik ben voor de zekerheid toch maar naar de zaal met de dieren in de alcoholpotten gegaan, en ik kan niet geloven wat ik heb gezien. Er waren 5 potten met zeekoeien. In 4 van die potten zaten alleen maar zeekoeien, maar in de laatste pot, verscholen achter twee zeekoeien, zag ik toch echt... Nee. Het kan niet. Ik zal me vast vergist hebben. Het leek misschien wel op een vrouw, maar het was erg donker in de zaal. Ook zaten er twee andere beesten voor, ik heb me waarschijnlijk gewoon vergist. Maar toch leek het verdacht veel op... Ach, wie houd ik voor de gek. Ik zag een vrouw. In die pot. Samen met twee zeekoeien. Het was precies hetzelfde, verschrikkelijke beeld als in de film van Thomas.
Ik denk dat ik maar met hem moet gaan praten...
verschillende momenten in haar dagboek noteert.
14-03-'12 ~ 18.12u
Ik kan het niet geloven. Ik ben zojuist gebeld door een rechercheur. Hij belde dat ene Jenny spoorloos verdwenen is. Ik snapte eerst niet waarom hij mij daarvoor belde, maar later bleek dat Thomas veel met haar omging. Ik denk dat het een collega was ofzo. Maar nu willen ze dus dat ik overmorgen op een gesprek kom, omdat ze denken dat Thomas iets met de moord te maken heeft! Het is toch ongelooflijk. Mijn man, een moordenaar. Pff, wat denken ze wel niet.
16-03-'12 ~ 15.47u
Ik kom net terug van het gesprek met de rechercheur. Het is me nu wat duidelijker geworden wat er precies gebeurd is, en waarom ze denken dat Thomas er iets vanaf weet. Iemand heeft gezegd dat Thomas en Jenny samen het laboratorium in zijn gegaan, en dat Thomas er in zijn eentje weer uit is gekomen. Vanaf toen is Jenny nergens meer gezien. Ze hebben geprobeerd Thomas te ondervragen, maar hij wilde niets zeggen vertelden ze me. Logisch natuurlijk, Thomas heeft ook helemaal niets te vertellen! Hij heeft er natuurlijk niets mee te maken. Alhoewel... toen de man die me ondervroeg, Lambert, begon over de film die Thomas in zijn studententijd had gemaakt begon ik een klein beetje te twijfelen...
17-03-'12 ~ 14.38u
Ik heb de film van Thomas net bekeken. In de film zie je hoe ze een vrouw vermoorden, en haar bij de zeekoeien in de alcohol hadden opgeborgen (Zeekoeien lijken van veraf bijzonder veel op mensen). Het was een vreselijk gezicht, die vrouw in de alcohol.
Ik kan gewoon niet geloven dat Thomas zoiets zou doen bij die Jenny. Het is mijn man! Hij is nooit gewelddadig, boos, laat staan moordlustig!
18.02u
Ik ben voor de zekerheid toch maar naar de zaal met de dieren in de alcoholpotten gegaan, en ik kan niet geloven wat ik heb gezien. Er waren 5 potten met zeekoeien. In 4 van die potten zaten alleen maar zeekoeien, maar in de laatste pot, verscholen achter twee zeekoeien, zag ik toch echt... Nee. Het kan niet. Ik zal me vast vergist hebben. Het leek misschien wel op een vrouw, maar het was erg donker in de zaal. Ook zaten er twee andere beesten voor, ik heb me waarschijnlijk gewoon vergist. Maar toch leek het verdacht veel op... Ach, wie houd ik voor de gek. Ik zag een vrouw. In die pot. Samen met twee zeekoeien. Het was precies hetzelfde, verschrikkelijke beeld als in de film van Thomas.
Ik denk dat ik maar met hem moet gaan praten...
Abonneren op:
Posts (Atom)