zondag 14 september 2014

4B - Leesautobiografie

Mijn moeder las vroeger elke avond voor. Dit deed ze bij mij best lang, ongeveer tot groep 7. Ik vond het altijd erg leuk, maar het laatste jaar vond ik toch dat ik te oud was om voorgelezen te worden. Ik durfde dit nooit te zeggen, omdat mijn moeder er altijd zo veel plezier in had.
De boeken die we hebben gelezen verschillen erg, maar meestal waren het geschiedkundige boeken. Ik weet nog dat ik de boeken van Thea Beckman, zoals 'Kinderen van moeder aarde', 'Saartje Tadema' en natuurlijk 'Kruistocht in spijkerbroek', erg mooi vond.
Tot groep 1 hebben mijn ouders niet alleen voorgelezen voordat ik ging slapen, maar zongen ze ook altijd een liedje. Het klinkt nu heel raar, maar toen vond ik dat altijd heel gewoon. Ik weet nog dat 'Advocaatje Ging Op Reis' mijn favoriet was.

Advocaatje Ging Op Reis

Advocaatje ging op reis, tiereliereliere
Advocaatje ging op reis, tierelierelom

Met zijn hoedje op zijn arm, tiereliereliere

Met zijn hoedje op zijn arm, tierelierelom


Bij een herberg bleef hij staan, tiereliereliereBij een herberg bleef hij staan, tierelierelom


Stokvis kreeg hij bij 't ontbijt, tiereliereliereStokvis kreeg hij bij 't ontbijt, tierelierelom

't Graatje schoot hem in zijn keel, tiereliereliere
't Graatje schoot hem in zijn keel, tierelierelom


Dokter werd er bij gehaald, tiereliereliereDokter werd er bij gehaald, tierelierelom


Maar de dokter was te laat, tiereliereliereMaar de dokter was te laat, tierelierelom


Zo ging 't advocaatje dood, tiereliereliereZo ging 't advocaatje dood, tierelierelom

Ik kan me niet veel herinneren van boeken die voorgelezen zijn op mijn basisschool. In groep één en twee werden er natuurlijk kinderverhaaltjes voorgelezen tijdens de pauze. Dat waren vaak verhalen zoals Jip en Janneke.
In groep 6 en 8 had ik een leraar waarvan ik me nog wel kan herinneren dat hij voorlas. Titels die ik nog weet zijn bijvoorbeeld 'Oorlogswinter' van Jan Terlouw, en 'Zwarte sneeuw' van 
Simone van der Vlugt.

Zelf las ik erg veel op de basisschool. We hadden een kleine school, en dus ook een klein bibliotheekje. In groep 8 had ik eigenlijk alle boeken uit dat bibliotheekje wel gelezen, maar één keer per week kwam ook de Bibliobus langs. Daar haalde ik het meest van mijn boeken vandaan. Ik vond boeken als 'Paniek', 'Kappen' en 'Afblijven' van Carry Slee altijd leuk. Ook hield ik van de boeken van Mirjam Mous. Haar boeken waren altijd spannend, een soort thrillers, en door haar net iets ingewikkeldere manier van schrijven kwam je er langzaam achter wat er gebeurde. Dat vond ik altijd erg interessant. 

Op het voortgezet onderwijs ben ik minder gaan lezen. Ik vond het nog steeds wel erg leuk, maar ik had (of maakte) er te weinig tijd voor. Ik las nog wel vaak voordat ik ging slapen, maar overdag was ik met huiswerk, school of vriendinnen bezig.
In de onderbouw ging ik steeds meer thriller-achtige boeken leuk vinden. Ik hield ervan omdat je helemaal in het verhaal zit, en omdat je er zelf goed bij na moet denken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Op de basisschool las ik nog veel 'jonge meisjes boeken' zoals de Hoe Overleef Ik... serie, '100% lola' en 'Lena Lijstje'. Nadat ik een tijdje op de middelbare school had gezeten las ik zulke boeken steeds minder.

Later in de onderbouw kwam ik door het internet steeds meer bij de Engelse jeugdboeken. Ik ging boeken lezen als 'The perks of being a wallflower' van Stephen Chbosky, en alle boeken van John green. De boeken van John Green vond/vind ik zo interessant, omdat hij veel poëzie en filosofie in zijn verhalen stopt, maar tegelijkertijd zijn het verhalen over tieners met problemen waar veel mensen zich mee kunnen identificeren. 

Nu lees ik nog minder dan dat ik in de onderbouw deed. Op vakantie lees ik nog wel veel, maar doordeweeks niet meer. Ik neem mezelf vaak voor dat ik elke avond voordat ik ga slapen een hoofdstuk lees, maar ik doe het uiteindelijk bijna nooit. Ik ben vaak bezig met andere dingen, zodat ik vergeet dat ik eigenlijk een boek aan het lezen was. Maar als ik eenmaal aan het lezen ben, lees ik ook gelijk lang door. Ik vind het dus nog steeds erg leuk, maar ik vergeet er vaak tijd voor te maken.

Ik heb nu denk ik het leesniveau 4. De kenmerken die bij de uitleg staan passen goed bij me, en volgens de vragenlijst die we moesten invullen klopt het. 



maandag 16 juni 2014

3D - opdracht "Inwijding"

Opdracht 3
In die nieuwe maatschappij is dus iedereen na zijn zestiende jaar ingedeeld in een factie.
a. Welke facties zijn er?
b. Vertel over iedere factie wat je erover te weten bent gekomen.
c. Tot welke facties horen of hoorden de belangrijkste personen in dit boek?
d. Wat is de keuze en het probleem van Beatrice?
a.
In de wereld van Inwijding zijn er vijf facties. Oprechtheid, Eruditie, Zelfverloochening, Onverschrokkenheid, en Vriendschap.
b.
OprechtheidIn Oprechtheid is het erg belangrijk dat je altijd eerlijk bent. Volgens de Oprechten is de oorzaak van de oorlog oneerlijkheid geweest. Mensen uit Oprechtheid zeggen dus altijd precies wat ze vinden, en houden geen informatie achter.
De Oprechten hebben vooral beroepen in het recht.
Kleding: Zwart/wit.

Eruditie
In Eruditie is kennis erg belangrijk. Mensen uit Eruditie zijn altijd op zoek naar informatie en nieuwe kennis. Volgens hen is de oorzaak van de oorlog domheid geweest. De Erudieten hebben banen in het onderwijs, en in het onderzoeken van dingen.
Kleding: Ten minste één blauw kledingstuk, vaak ook brillen.

Zelfverloochening
In Zelfverloochening is het belangrijk dat je nooit egoïstisch bent. Je moet altijd anderen helpen, en jezelf nooit op de eerste plaats zetten. Doordat mensen dit niet deden is volgens hen de oorlog begonnen. Zelfverloochenaars mogen vooral niet opvallen, en zijn in staat alles op te geven om het voor anderen beter te maken. Ze doen vooral vrijwilligerswerk, zoals de factielozen helpen.
Kleding: Eenvoudige grijze kleren, haar zo eenvoudig mogelijk.

Onverschrokkenheid
De Onverschrokkenen denken dat een gebrek aan moed de oorzaak van de oorlog was. Ze overwinnen hun angsten en vinden dat je altijd moet opkomen voor mensen die dat zelf kunnen. Ze vinden dat ook al moet je er soms voor vechten, gerechtigheid het belangrijkste is.
De Onverschrokkenen werken als bewakers van de stad.
Kleding: Zwarte kleding, vaak tatoeages en piercings. 

Vriendschap
Voor de mensen uit Vriendschap is vertrouwen, zelfvoorziening, vergeving, vriendelijkheid, en betrokkenheid het belangrijkst. Je moet altijd delen wat je hebt, en je mag mensen nooit kwetsen. Ze vinden dat de oorlog is ontstaan doordat mensen te wreed met elkaar omgingen. Vriendschapsmensen werken in de raad, op het land als boer, en als verzorgers.
Kleding: Rood met gele kleren. 

c.
Het verhaal begint met dat Beatrice, de hoofdpersoon, met haar vader, moeder, en broer in Zelfverloochening zit. Op de dag van de keuze kiest Beatrice voor Onverschrokkenheid, en haar broer voor Eruditie. Later komt Beatrice erachter dat haar moeder ook uit Onverschrokkenheid kwam, maar overgestapt is naar Zelfverloochening.

d.
Op de dag dat alle zestienjarige hun factie mogen kiezen, moeten ze eerst een test ondergaan. Uit de test komt een factie waar je het beste bij past. Iedereen krijgt één factie uit de test, maar Beatrice krijgt er drie. Onverschrokkenheid, Eruditie, en Zelfverloochening. Ze is afwijkend. Afwijkenden worden gezien als gevaar voor het bestuur, omdat ze nergens helemaal bij aansluiten. Ze horen nooit helemaal bij één factie, dus heeft niemand volledige macht over hen.

Beatrice moet dus kiezen tussen die drie facties. Het is een erg lastige keuze, omdat ze bij alle drie thuis zou kunnen horen. Ze weet van zichzelf dat ze te egoïstisch is voor Zelfverloochening, maar je eigen factie verlaten wordt gezien als verraad. Uiteindelijk kiest ze toch voor Onverschrokkenheid, omdat ze de Onverschrokkenen al van kleins af aan heeft bewonderd. 

donderdag 20 maart 2014

3D - Blok 6.1 - verwerkingsopdracht 'De Verdwijning' (de kroongetuige)

2. Leonie houdt een dagboek bij. Leef je in Leonie in. Schrijf op wat zij op drie 
verschillende momenten in haar dagboek noteert.

14-03-'12 ~ 18.12u
Ik kan het niet geloven. Ik ben zojuist gebeld door een rechercheur. Hij belde dat ene Jenny spoorloos verdwenen is. Ik snapte eerst niet waarom hij mij daarvoor belde, maar later bleek dat Thomas veel met haar omging. Ik denk dat het een collega was ofzo. Maar nu willen ze dus dat ik overmorgen op een gesprek kom, omdat ze denken dat Thomas iets met de moord te maken heeft! Het is toch ongelooflijk. Mijn man, een moordenaar. Pff, wat denken ze wel niet.

16-03-'12 ~ 15.47u
Ik kom net terug van het gesprek met de rechercheur. Het is me nu wat duidelijker geworden wat er precies gebeurd is, en waarom ze denken dat Thomas er iets vanaf weet. Iemand heeft gezegd dat Thomas en Jenny samen het laboratorium in zijn gegaan, en dat Thomas er in zijn eentje weer uit is gekomen. Vanaf toen is Jenny nergens meer gezien. Ze hebben geprobeerd Thomas te ondervragen, maar hij wilde niets zeggen vertelden ze me. Logisch natuurlijk, Thomas heeft ook helemaal niets te vertellen! Hij heeft er natuurlijk niets mee te maken. Alhoewel... toen de man die me ondervroeg, Lambert, begon over de film die Thomas in zijn studententijd had gemaakt begon ik een klein beetje te twijfelen...

17-03-'12 ~ 14.38u
Ik heb de film van Thomas net bekeken. In de film zie je hoe ze een vrouw vermoorden, en haar bij de zeekoeien in de alcohol hadden opgeborgen (Zeekoeien lijken van veraf bijzonder veel op mensen). Het was een vreselijk gezicht, die vrouw in de alcohol.
Ik kan gewoon niet geloven dat Thomas zoiets zou doen bij die Jenny. Het is mijn man! Hij is nooit gewelddadig, boos, laat staan moordlustig!

18.02u
Ik ben voor de zekerheid toch maar naar de zaal met de dieren in de alcoholpotten gegaan, en ik kan niet geloven wat ik heb gezien. Er waren 5 potten met zeekoeien. In 4 van die potten zaten alleen maar zeekoeien, maar in de laatste pot, verscholen achter twee zeekoeien, zag ik toch echt... Nee. Het kan niet. Ik zal me vast vergist hebben. Het leek misschien wel op een vrouw, maar het was erg donker in de zaal. Ook zaten er twee andere beesten voor, ik heb me waarschijnlijk gewoon vergist. Maar toch leek het verdacht veel op... Ach, wie houd ik voor de gek. Ik zag een vrouw. In die pot. Samen met twee zeekoeien. Het was precies hetzelfde, verschrikkelijke beeld als in de film van Thomas.
Ik denk dat ik maar met hem moet gaan praten...

zondag 2 maart 2014

3D - Opdracht "Moordvrienden"

2. Bij een rechtszaak zijn in Nederland onder anderen een rechter betrokken, een advocaat en een Officier van Justitie. Zoek op wat hun taken zijn bij een rechtszitting. Wat zeggen ze volgens jou over Milo? Tegenwoordig mogen slachtoffers of familieleden van slachtoffers ook iets zeggen tijdens de rechtszaak. Wat vind jij daarvan? Haal uit het boek één slachtoffer en familielid. Wat denk je dat hij of zij zal zeggen?

Een rechter is iemand die bij een rechtszaak het uiteindelijke oordeel uitspreekt. In het boek "Moordvrienden" heeft de rechter besloten dat Milo onschuldig is. Alle bewijzen die gevonden zijn wezen erop dat Finn schuldig was, en dat Milo waarschijnlijk zelf geen moorden heeft gepleegd, maar er wel bij betrokken was. Men dacht dat Milo gedwongen was door Finn, dus werd hij uiteindelijk onschuldig verklaard. 

Een advocaat verdedigd een partij in een rechtszaak. Hij zoekt uit hoe hij de straf van zijn partij kan vermijden of verminderen. In het boek heeft de advocaat onderzocht in hoe verre Milo schuldig was door veel met hem en met andere mensen te praten. Zo kwam ze erachter dat Milo niet schuldig was, maar dat hij door Finn gedwongen was om mee te doen met zijn misdaden. 

Een Officier van Justitie is de openbare aanklager in een rechtszaak. Ook mag bij een rechtszaak een bepaalde straf eisen (De advocaat mag bepalen of die straf uitgevoerd wordt), en heeft hij leiding over de misdaadonderzoeken van de politie. In het boek is hier volgens mij niet heel veel over verteld. De straf die geëist was is door de advocaat geweigerd. Milo heeft geen celstraf gekregen, maar hij moest wel verplicht naar een psychiater. 

Familieleden en slachtoffers mogen ook wat zeggen tijdens een rechtszaak. Dit vind ik aan de ene kant goed, omdat je dan een beter beeld krijgt van hoe de zaak impact heeft op de verschillende partijen. Ook krijg je dat iets meer te weten over wat voor persoon de aangeklaagde is.
Aan de andere kant heb je niet veel aan deze informatie. De slachtoffers zullen waarschijnlijk vertellen over hoe schuldig de aangeklaagde is, en de familieleden juist over hoe de aangeklaagde het waarschijnlijk niet zo gewild had en dat hij eigenlijk een goed persoon is.
Bij Milo bijvoorbeeld zou zijn moeder kunnen vertellen dat hij geen gewelddadig persoon is, en dat hij alleen maar achter Finn aanliep omdat het zijn enige vriend was. Hij voelde zich waarschijnlijk bedreigd door Finn. Hij was bang dat hij hem ook zou neerschieten.
Terwijl de moeder van Daniël Bootsma juist zou gaan vertellen over wat voor een verschrikkelijke jongen Milo moet zijn. En over hoe erg het is voor haar dat ze haar zoon heeft verloren door Milo.




zondag 2 februari 2014

3D - Blok 5.1 - verwerkingsopdracht "Levenslang/Zonder Genade"

3 Stel je voor dat een vriend van Jem erbij was toen het fatale schot viel. Hij houdt een dagboek bij. Verplaats je in die vriend en noteer wat hij de dagen hierna in zijn dagboek noteert.

30-01-'14
Vanavond is het zo ver: Jem's eerste date! Wie had ooit gedacht dat Jem een date zou hebben met een echt meisje. En wat voor één. Sanne is een totaal ander type dan Jem. Ze houdt van uitgaan, ze kan goed dansen en ze praat aan één stuk door. Jem is zo'n beetje het tegenovergestelde. Daarom wil hij ook dat ik vanavond mee ga. Ze gaan naar de discotheek, dus praten hoeft hij niet zo veel. Maar toch vind hij het fijner als ik erbij ben, dan voelt hij zich misschien meer op zijn gemak.

31-01-'14
Wow. Je gelooft nooit wat er gisterenavond is gebeurd. Alles ging zo goed. De date liep perfect! Ze hadden heel veel lol, ik had Jem nog nooit zo uitgelaten en vrolijk gezien. Ik was zo trots op hem!
Na een tijdje was Jem was aan het dansen met Sanne. En toen gebeurde het. Er klonk ineens een schot naast ons, iemand had naar het plafond geschoten. Jem zag het gebeuren en toen ging alles heel snel. Hij liep naar de jongen toe die geschoten had en zei hem dat hij normaal moest doen. De jongen schreeuwde iets en schoot Jem in zijn gezicht.
drie keer. Wat er daarna gebeurde weet ik niet meer zo goed. Het was één grote waas. Ik schreeuwde maar niemand hoorde me, want de muziek stond veel te hard. Niemand had de schoten gezien of gehoord. Ik herinner me dat ik naar Jem toerende maar hem niet meer herkende. Zijn gezicht was één en al bloed. Ik schreeuwde opnieuw en nu kregen mensen door wat er aan de hand was. Na een tijdje kwam de ambulance en Jem werd weggevoerd.
Mijn beste vriend... Is dood.


01-02-'14Pfff. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Jem is er niet meer. Hij is dood. Weg. En ik heb het gewoon laten gebeuren. Ik heb hem niet tegengehouden toen hij naar die gast toeliep. Ik had toch kunnen bedenken dat je je beste vriend niet tegen een jongen met een geweer in moet laat gaan?! Ik had tegen hem moeten zeggen dat hij niet naar hem toe moest gaan. Maar nee, ik heb niks gezegd. Alles is mijn schuld.

dinsdag 12 november 2013

3D - opdracht 'Het Gym'

Opdracht
Schrijf een brief aan een vriend(in) waarin je op overtuigende wijze uiteenzet waarom hij of zij ‘Het Gym’ van Karin Amatmoekrim ook zou moeten lezen.  


Nieuwpoort, 12 november

Beste Annebeth,

Hoe gaat het met je? Heb je het erg druk met school? Met mij gaat het wel goed, maar ik heb binnenkort toetsweek. Ik moet dus echt heel veel leren!

Ik heb pas een heel leuk boek gelezen. 'Het Gym' van Karin Amatmoekrim. Het gaat over Sandra, een meisje wiens ouders Surinaams zijn. Ze gaat als enige uit haar buurt naar het gymnasium. Dat vond ik leuk om te lezen, omdat ik zelf ook op een gymnasium zit.

In het boek wordt het eerste jaar van Sandra op het gymnasium beschreven. Ze voelt zich een beetje buitengesloten, omdat ze als enige uit 'De Wijk' komt, en omdat ze als één van de weinige een bruine huidskleur heeft.
Op school hoort ze er dus niet helemaal bij, maar bij in 'De Wijk' ook niet meer. Veel van haar oude vriendinnen vinden het maar niks dat ze naar het gymnasium is gegaan.
Verder wordt ze nog verliefd, gepest, en bij haar thuis en met haar ouders gaat het ook niet zo goed.
Ik vond het een leuk boek, Alleen je komt er aan het eind niet helemaal achter of alle problemen zijn opgelost of niet. Maar ja, daarom ga je zelf wel meer nadenken over het boek. Zal ze altijd een beetje buiten de groep blijven vallen? Komt het nog met haar ouders? Zulke vragen worden er opgeroepen.

Ik raadt het boek je echt aan! Jij zit natuurlijk ook op het gymnasium, dus ik denk dat jij het misschien ook wel een leuk boek vindt om te lezen.
Is het bij jou op school zo? Dat mensen die oorspronkelijk ergens anders vandaan komen echt heel erg worden nagekeken, gepest, of als bijzonder worden gezien? Bij ons eigenlijk helemaal niet. Dat vind ik wel fijn.

Ik ga nu leren voor de toetsweek. Ik hoop dat jij het boek net zo leuk vind als ik. Veel leesplezier!

Groetjes,

Karlijn.






donderdag 10 oktober 2013

3D - Blok 3.1 - verwerkingsopdracht 'Schijndood'

OPDRACHT:
1. Het had natuurlijk heel anders kunnen lopen. Herschrijf het laatste deel van het verhaal zo dat het een happy end heeft.

Mijn liefde heeft drie mensen de dood in gejaagd, dacht hij. Nu is het mijn beurt, er is geen andere weg. Ik wil zijn waar Julia is. Eeuwige rust. Als de extase niet kan, dan maar dood. Samen. Hij boog zich over Julia en kuste haar gesloten oogleden.

Terwijl hij naar Julia bleef kijken pakte hij het flesje met gif. Hij zette het al aan zijn lippen, maar op dat moment komt Julia bij. Romeo ziet het, en ze kijken elkaar een lange tijd aan zonder iets te zeggen. Dan zegt Romeo: 'Wat.. Wat is er aan de hand? Wat gebeurd er? Julia, je.. je was dood.' 'Nee Romeo, ik was niet echt dood. Het was een schijndood.' antwoord Julia. 'Ik heb een kruidenmengsel gedronken, zodat het leek alsof ik dood was. Alleen zo kon ik onder het huwelijk met Paris uitkomen. Broeder Leo heeft je een brief gestuurd waar alles in stond, is het niet?' Romeo keek nog steeds verbaasd naar Julia. 'Ik heb helemaal geen brief ontvangen, Julia. Ik dacht dat je dood was. Daarom ben ik hierheen gekomen. Ik wilde niet meer verder leven zonder jou. Ik ben hier gekomen om samen met jou te sterven' zegt hij. 'Oh Romeo, maar dat is nu niet meer nodig! We kunnen samen vluchten, naar Mantua. Daar kunnen we verder leven, zonder problemen. Niemand zal ons ooit nog verbieden bij elkaar te zijn.' 

Romeo en Julia vluchtten samen naar Mantua. Daar waren ze erg gelukkig. Niemand die hen ooit nog uit elkaar kon halen.